مستند سازی زمان-مکان به واسطه ثبت و ضبط تجربیات زیسته آدمیان است که در حقیقت به عنوان گسترش دهنده اصلی زنجیره های زبانی درروش و سبکی به نام عکاسی عروسی است. آنچه اهمیت دارد اما امواج امیال و موقعیت‌های آن و حتی بزرگتر از آن، این است که چگونه امیال می توانند حافظه جمعی را ثبت و ضبط می کند تا از طریق تاثیر بر آینده ابژه گون و از خلال تجلی بخشی و باز تعریف حقیقت و ارزش در ناخودآگاه جمعی انسان، می آفریند واقعیتی بهتر را از آن چه گذشته است. ذره، ذره
